Beroepsdeformatie, een vloek of een zegen?

Ik ben er maar even ingedoken, volgens Wikipedia zijn er twee definities voor beroepsdeformatie :

1. in de vrije tijd het gedrag gaan vertonen of taal gaan gebruiken die doorgaans alleen op het werk gebruikt wordt.
2. (medische) misvorming van een lichaamsdeel als gevolge van langdurig hetzelfde beroep uitoefenen.

En… schrok je? Niet nodig. Na een momentje rust en ruimte bedacht ik het volgende. Het is nummer twee, en daarbijvast en zeker mijn hart dat gewoon net een tandje sneller klopt als ik een plek of accommodatie zie waar ik intens blij van word. Niets aan de hand, dit herkennen jullie vast allemaal in je eigen vakgebied  (toch?).

Nooit écht alleen maar vakantie (maar ook nooit echt alleen maar werk) 
Zonder grappen, de vloek heeft mij ook te pakken. Zo was ik onlangs op Curaçao om vrienden te bezoeken en kon het na wat dagen lui zijn natuurlijk weer niet laten er toch ‘even tussenuit te gaan’. Stiekem vanaf mijn strandbedje wat afspraken gemaakt, een huurauto geboekt en op pad gegaan. In twee dagen heb ik vijf accommodaties bezocht, waarvan ik er twee zo verrassend vond dat ik ze heb gecontracteerd. Nu is de grote vraag: is dit een vloek of een zegen?

Vloek of zegen?
Beide, maar dat is mijn persoonlijke mening. Mijn voorliefde voor reizen is een zegen waar velen geïntrigeerd door raken. Een grenzeloos enthousiasme over de plekken die ik alleen, samen met mijn liefde of collega's heb gezien, maakt anderen gretig.  Kennis uit de eerste hand is toch beter dan vanuit Google.  Ja, het is onze plicht als reisagent zoveel mogelijk te weten en te ervaren. Mede daarom volgens we cursussen en webinars en maken we studiereizen. De laatste niet te verwarren met snoepreizen trouwens, want het is hard werken om in korte tijd een land te ontdekken, accommodaties te bezoeken en 24/7 op pad te zijn met onbekende concullega s. Zo was ik in 2023 voor 8 dagen in Colombia voor een studiereis waarbij ik het halve land doorkruiste. Een reis die ik voor jou in 3 weken zou bouwen, een  heuse ratrace dus, maar oh zo gaaf. 
Zeg ik dat over alle bestemmingen? Zeker niet, ik ben kritisch, ik wil echt niet alle bestemmingen aanbieden. Ik voel het als mijn plicht selectief te zijn om kwaliteit te kunnen bieden. 

Conclusie
Hoe dan ook, reizen is mijn passie en mijn vak, maar het is ook een spiegel die me steeds weer iets nieuws over mezelf laat zien. Beroepsdeformatie is misschien onvermijdelijk, maar het is ook een kans om scherper te kijken naar wie we zijn, wat we doen, en waarom we het doen. Laat je werk je niet alleen vormen, maar ook inspireren om buiten je eigen kaders te denken – of dat nu thuis is, onderweg, of aan de andere kant van de wereld. Waar ga jij bewust naar kijken bij het plannen van je volgende reis? 

Dus... waar ga jij vandaag beroepsmatig ‘loslaten’? Laat het me weten, ik kijk ernaar uit om je verhalen te horen (ja, beroepsdeformatie 😉).